ای درس ...

ای درس شدی تمام، تمامم کردی     

رسوای جهان و این و آنم کردی

یک بار شدی حساب و یک بار کتاب

لبخند بُدم، آه و فغانم کردی

هر ترم ز ترم پیش ترسناک تری

در خواب شبانه خیس ِ آبم کردی!

یار و می و معشوق ندادی تو مرا

در آتش خود پاک کبابم کردی

دُردانه ی ِ خانواده ام من بودم

شایسته ی ِ نفرین و عتابم کردی

هم پول مرا بردی و هم عمر مرا

پیر ِ تو شدم که بی ریالم کردی

یک دم نبرم راه برون از تو بسا

در حلقه ی ِ خود اسیر دامم کردی

من داشتم از خویشتنم یک دو سوال

اما تو سوال ِ بی جوابم کردی

اکنون به گذشته بنگرم با حسرت

آزرده و دلگیر و خرابم کردی

این تمامی هم البته موقتی ست متاسفانه. چندی دیگر باز روز از نو روزی از نو.